به گزارش کوثر از مازندران، به مناسبت فرا رسیدن، دهه ولایت و عید غدیر، نشست بصیرتی، فرهنگی و پژوهشی با موضوع مفهوم شناسی ولایت با حضور استاد حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا دکتر غفار شاهدی ویژه طلاب سطح 2و 3 ، دانش آموختگان و مبلغات در مدرسه علمیه شهید مطهری(ره) و مرکز تخصصی زینب کبری (س) برگزار گردید.
حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا دکتر غفار شاهدی در خصوص مفهوم ولایت با اشاره به کتاب آزادی معنوی از استاد شهید مطهری بیان داشت: «ولایت در لغت از قرب و دنوّ است در مورد دو چیز که پهلوی یکدیگر و متصل به هم باشند به کار می رود، مولی در دو معنای متضاد به کار می رود هم آقا و هم غلام ، هم معتِق و هم معتَق می آید معتق یعنی امام آزاد کننده است ما را از زندان نفس آزاد کند» مولی مشترک لفظی است میان دوست، ناصر، اولی و شایسته تر، سرپرست که باید با قرینه، مراد گوینده را فهمید اما از آن جایی که مولا در 18 آیه ای که در مورد خداوند به کار رفته اکثرا به معنای اولی به تصرف است، لذا در درجه اول به همین معناست.
وی در ادامه در خصوص مفهوم ولایت با اشاره به کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی از مقام معظم رهبری (مدظله العالی) خاطر نشان کرد: ولایت به معنای به هم پیوستگی که در سایه ایمان راستین و پرهیز از پیوستن به غیر مومنین، به دست می آید. پیوستگی یعنی جبهه به هم پیوسته ای که از چنان صلابت روحی برخوردارند که در جبهه غیر مسلمانان هضم نمی شوند و این لازمه اش جدا نمودن صفوف خود با اغیار است.
او با توجه به مفهوم ولایت در آیات شریفه در سوره های متعدد قرآن کریم همچون سوره های ممتحنه، مائده افزود: حرکت منسجم به سوی یک هدف و بسیج شدن علیه دشمنان بدون فرمانده و رهبر و یک حکومت و قدرت متمرکز، ممکن نیست این قدرت متمرکز همان همان ولی و امام است که خدا او را تعیین می کند
پس لازمه ولایت، وجود امام و ولیّ است و لازمه وجود امام و ولی، ارتباط پیکر امت اسلامی با امام و ولی است
بنابراین ولایت یعنی ارتباط محکم فکری و عملی تک تک آحاد امت اسلامی با قلب امت اسلام و به عبارت دیگر، ولایت یعنی در اندیشه و عمل، الگو قرار دادن و وابستگی فکری و عملی با ولی نه دوستی صرف.
دکتر شاهدی با اشاره اشخاص ولایی و جامعه ولایی خاطر نشان کرد: در ولایت اشخاص، تک تک افراد اول باید ولی واقعی را بشناسند بعد با او متصل شوند بعد دیگران را هم به او متصل کنند یعنی جامعه ولایی بسازند ولیکن در جامعه ولایی، اول باید ولی مشخص وجود داشته باشد ثانیا ولی در جامعه، الهام بخش باشد یعنی در جامعه مرکزی باشد که تمام فرمان ها از او صادر می شود در جامعه ولایی امام و ولی، جامعه را بارور می کند و استعدادها را شکوفا می کند و جامعه را رشد می دهد.
آقای شاهدی با توجه به تفسیر آیه 41 سوره مبارکه حج ادامه داد: اگر قدرت و امكانات، در دست افراد صالح باشد، بهره‌بردارى صحيح مى‌كنند و اگر در اختيار نااهلان قرار گيرد سوء استفاده مى‌كنند. بنابراين دنيا و قدرت، براى گروهى نعمت و براى گروهى وسيله‌ى بدبختى است و قرآن از هر دو نمونه ياد كرده است، اگر مؤمنان به قدرت برسند، به سراغ نماز و زكات و امر به معروف مى‌روند ولى انسان‌هاى منحرف و نااهل، اگر قدرتمند شوند كارشان: طغيان است، «إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى» و در راه نابودى منابع اقتصادى و نسل بشر گام بر مى‌دارند، «وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ؛ و عاقبت، مردم را به دوزخ مى‌كشانند. «أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ» پس »ولایت یعنی حفظ پیوستگی داخلی و نفی سلطه خارجی با حفظ مرکزیت ولی و امام
ولی اول خدا، دوم پیامبر، سوم امام و چهارم فقها
او در پایان با اشاره به خطبه غدیر بیان داشت:
1. نگه داشتن کاروان بیش از صدهزار نفری در هوای گرم و در سرزميني بي آب و علف و در هوايي گرم آن هم بعد از اعمال حج كه همگي براي رسيدن به وطن خود عجله دارند نشانگر بيان مطلب مهمي است نه صرفا اعلان دوستي .
2. خطبه طولاني و آغاز آن با طرح اصول سه گانه اسلام يعني توحيد و نبوت و معاد و اقرار گرفتن از آن ها دليل بر اهميت پيام است يعني بايد مطلبي را بگويد كه تضمين كننده اين اصول سه گانه باشد و اين مطلب نمي تواند صرف بيان دوستي باشد
3. در آغاز خطبه از مرگ و رحلت خود سخن و فرمودند: انی اوشک ان ادعی فاجیب یعنی می خواهد برای پس از خود چاره ای بیندیشد چون خبر دادن پیامبر از مرگ خود در آينده نزديك نشان دهنده نگراني پيامبر از امت پس از اوست و چيزي كه مي تواند جلوي اين نگراني را بگيرد تعيين جانشين است نه صرف توصيه به دوستي با حضرت علي (ع).
4. پیامبر قبل از جمله من کنت مولا این سوال را مطرح کرد فرمود:
«ايها الناس من اولي الناس بالمومنين من انفسهم». ای مردم چه كسي به مومنان از خودشان سزاوارتر است و بر آنان ولايت و سرپرستي دارد؟، سپس بلافاصله پس از بيان ولايت خود، ولايت علي (ع) را مطرح كرد يعني همان ولايت پيامبر به علي منتقل شده است و قرآن هم ولايت پيامبر را از سنخ سرپرستي مي داند نه صرفا دوستي.
خامسا : پيامبر اسلام پس از بيان پيام الهي ابتدا به حضرت علي علیه السلام تبريك گفتند و حاضرين هم تبريك گفتند و سپس دستور دادند تا همگي با حضرت علي علیه السلام به عنوان اميرالمومنين بيعت نمايند (تبریک شیخین) . واين رفتار پيامبر با معناي دوستي نمي سازد .
سادسا : بلافاصله پس از واقعه غدير آيه «اليوم يئس الذين كفروا من دينكم فلاتخشوهم و اخشون …» ر.ك : الغدير، ج1، ص9 امروز كساني كه كافر شدند از دين شما نوميد گرديده اند پس از ايشان مترسيد و از من بترسيد … نازل شده است كه نشان مي دهد بيان پيام الهي در غدير باعث ياس دشمنان شده است قطعا اميد دشمنان به اين بود كه با توجه به فرزند پسر نداشتن پيامبر پس از مرگ او دعوتش هم خاموش شود اما با ولايت امام علي (ع) دين پيامبر تضمين شد و آنان مايوس شدند بديهي است اعلام دوستي صرف، باعث يأس كفار نمي شد .
پس از جمله من کنت مولا فرمود: الله اکبر عن اکمال الدین و اتمام النعمه وو رضی الری برسالتی. والولایه لعلی من بعدی؛ و این که تنها با دوستی حضرت علی( علیه السلام) دین کامل نمی شود.