به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزه های علمیه خواهران از مازندران نشست پژوهشی فرهنگی با عنوان مصرفزدگي و راه كارهاي حل اين مسئله توسط استاد دانشگاه سرکار خانم دکتر سیمین عرب ویژه طلاب سطح 2و 3، دانشآموختگان و مبلغات و عموم بانوان در مدرسه علمیه شهید مطهری(ره) و مرکز تخصصی زینب کبری(س) از سامانه سیما برگزار گردید.
خانم دکتر عرب با اشاره به حدیثی از امام کاظم(علیه السلام) بیان کرد: هرکس میانهروی و قناعت کند نعمت بر او باقی میماند و هرکس ولخرجی و اسراف کند نعمت از دستش میرود بحث را آغاز نمودند.
وی مصرفگرایی را این گونه تعریف کرد: مصرف گرایی یعنی؛خرید هرچه بیشتر و مصرف هرچه بیشتر توام با دور ریختن هرچه بیشتر کالاها است.
او افزود: مصرف به خودی خود موتور محرکه اقتصاد و جامعه است و رواج مصرف تا حد بهینه و با رعایت موازین شرعی و در حد اعتدال امری پسندیده است اما زمانی که مصرف هدف زندگی قرار گرفت و فرد به اسراف و تبذیر دچار شد امری مذموم و ناپسند است.
وی با تکیه بر کلام مقام معظم رهبری (مدظله العالی) که مصرفگرایی را خورهای دانستند که غرب به جان کشور ما انداخته بیان داشتند: ابراز حساسیت عملی نسبت به محصولات و مظاهر، فرهنگی مروج اسراف و تجملگرایی است.
وی ادامه داد: نظام سرمایهداری، سرعت تغییرات، نیاز به مدل جدیدتر، انسان با انفعال و مدگرایی، تولیدات بیکیفیت و کم دوام از عوامل موثر در مصرفگرایی است.
وی در ادامه به عواملی که سبب گسترش مصرفگرایی میشود را ذکر کرد:
1- اهمیت دادن به نظر دیگران در زندگی،به عبارت دیگر برخی افراد برایشان خیلی مهم است که در نظردیگران، مُد روز باشند و این باعث می شود که بیشتر مصرف گرا بشوند.
2-دسترسی به کالاها: اگر کالاهای فراوان در بازار باشد حتی اگر نیاز هم نباشد می تواند منجر به خرید بیشتر شود. 3-جذابیت فضای بازار 4 -واردات و تبلیغات رسانه ای و… .
دکتر عربدر ادامه به راهکارهای حل مسئله اشاره کرد: از جمله راهکارهای که در مقابل این عوامل میتوان بکار برد،آگاهی بخشی در خانواده و نظام تعلیم و تربیت و نظام رسانهای، استفاده از تولیدات سبز و قابل بازیافت، بها دادن به تولید داخل و کنترل واردات کالا و قاچاق کالا به ویژه کالاهایی که در داخل تولید میشود، افزایش کیفیت کالای داخلی، ترویج فرهنگ بازیافت، اجرای عدالت اقتصادی و جلوگیری از انباشت ثروت در دست عدهای خاص، تقویت باورهای دینی و تثبیت ارزشهای اخلاقی، توجه به ارزشهای دینی مانند: قناعت و پرهیز از اسراف و تبذیر، را عنوان نمودند.
و در پایان بیان داشت: اصلاح الگوی مصرف، تنها اصلاح مصرف نیست، بلکه اصلاح نحوهای از زندگی است که مصرف آن جایگاه ویژهای دارد. اصلاح الگوی مصرف و منطقی کردن آن در سطح کلان، هماهنگی و تناسب بین امکانات یک جامعه با نیازها و خواستهای افراد آن، کسب استقلال اقتصادی و دستیابی به عزت و سرافرازی را ممکن میسازد و در سطح فردی، پرهیز از مصارف غیرضروری و تجملی و متوازن ساختن درآمدها و هزینهها، آرامش روحی و روانی را به همراه میآورد.